ezvezant

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger savet diwar ar rakger ez- hag an anv-gwan bezant.

Anv-gwan

ezvezant /ezˈveː(z)ãnt/

  1. N'emañ ket el lec'h m'en gortozer.
  2. A vank, a ra diouer.
    • N'eo ket em c'hiriegezh mar hoc'h eus bet glac'har
      Mar n'eo ket bet hon ti evel ur baradoz
      N'eo ket ma c'harantez ezvezant zo bet kaoz.
      — (Fañch an Uhel, Sainte Tryphine et le Roi Arthur, Presses Universitaires de Rennes, Terre de Brume, 2002, p. 420.)

Gerioù enepster

Troidigezhioù