diwar-c'horre

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Ger kevrennek savet diwar an araogenn diwar hag an anv-kadarn gorre.

Araogenn

Gour Furm
U1 diwar ma gorre
U2 diwar da c'horre
U3g diwar e c'horre
U3b diwar he gorre
L1 diwar hor gorre
L2 diwar ho korre
L3 diwar o gorre
D diwar ar gorre

diwar-c'horre /ˌdiwarˈɣɔrːe/

  1. Diwar lodenn uhelañ ul lec'h bennak.

Adverb

diwar-c'horre

  1. O tennañ d'ar gorre.
    • Pêr en doa c'hoant da furchañ betek ar foñs, abalamour da gaout ur gouign a bep seurt ; mez Kolaig a viras outañ, hag a lavaras dezhañ kemeret diwar-c'horre ma karje, rak ned ae ket, evit un dousenn hepken, da zirenkañ e banerad kouignoù eus an nec'h d'an traoñ. — (Lan Inizan, Toull al Lakez, Brest-Kemper, 1878, Kemper, 1930, p. 13.)
  2. (dre skeudenn-lavar) Hervez gwelet

Anv-kadarn

diwar-c'horre

  1. Al lodenn zo war-c'horre

Anv-gwan

diwar-c'horre

  1. diwar-c'horre
    tud diwar-c'horre: tud ha ne soñjont ket nemeur en traoù donoc'h eget gorre an traoù.

Gwelet ivez