diotaat

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-gwan diot hag al lostger kevrennek -aat (diwar -a hag -at)

Verb


diotaat /dioˈtɑːt/ verb gwan ha verb kreñv eeun (anv-gwan-verb : diotaet) (displegadur)
I. verb gwan

  1. Dont da vezañ diotoc'h
    • <skouer.>

II. verb kreñv eeun

  1. Lakaat da vezañ diotoc'h
    • <skouer.>

Deveradoù

Troidigezhioù