dilezin

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar dilez-, pennrann ar verb dilezel, hag an dibenn-ger -in

Furm verb

dilezin /diˈleːzĩn/

  1. Furm ar verb dilezel e kentañ gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ
« [...] : me, n'hoc'h ankounac'hain biken, n'ho tilezin ket, mar gellan. » — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 18.)

Troidigezhioù