deuo

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar deu-, pennrann ar verb dont, hag an dibenn-ger -o.

Furm verb

deuo /ˈdøːo/

  1. Furm ar verb dont e trede gour unan an amzer-da-zont, en doare-disklêriañ.
  2. Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

Stummoù all

Troidigezhioù