dered

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Furm verb

dered /ˈdeːret/ /ˈdiːret/

  1. Furm ar verb deredek e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
Kerkent Marc'h ar Bed a dered en ur c'hwirinal, ha savet gantañ e lost hag e voue en aer. — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/2, Al Liamm, 1985, p. 150.)
[...], ha kalz muioc'h a dud yaouank a zired bremañ an naontek a viz mae d'an termaji goude kreisteiz war ar c'hae eget da brosesion ar beure. — (Jarl Priel, Va Zammig Buhez, Al Liamm, 1954, p. 60.)

Troidigezhioù