damc'houde

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet gant ar rakger dam- hag an adverb/araogenn goude, gant ur c'hemmadur dre vlotaat.

Adverb

damc'houde /dãmˈɣuːde/

  1. Prestik goude.
    • Setu penaos e voe roet da vab an Droug-Ael hag ar plac'h fur an anv kaer-se a zlee dont da vezañ ker brudet, damc'houde, adalek ur penn eus ar bed betek ar penn all. — (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur/levrenn I : Marzhin, Al Liamm, 1975, p. 22.)


Troidigezhioù