d'ar c'houlz-se
Troienn adverb
d'ar c'houlz-se
- en amzer-se
- Erwanig, hen, d'ar c'houlz-ze, o welet an noz o vont bremaïk da goueza war e c'horre, a reas e zonj da vont da glask goudor en eun tu bennak. — (Ivon Krog, Eur Zac'had Marvailhou, Buhez Breiz, Kemper, 1924, p. 50.)
- D'ar houlz-se ne oan ket kamm. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 123.)
- D'ar houlz-se e veze eur pik da denna lann. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Deuxième Partie, 1970, p. 413.)
- D'ar c'houlz-se e veze kerc'het dour-mor da sallañ ar boued. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 337.)