cani

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Italianeg

Etimologiezh

Savet diwar an anv-kadarn « cane » hag « -i », unan eus merkoù al liester en italianeg.

Furm anv-kadarn

gourel benel
unander cane cagna
liester cani cagne

cani /ˈka.ni/

  1. Chas pe Kon, liester an anv-kadarn cane.
    • Due cani.
      Daou gi.

Krennlavarioù

  • Chi dorme coi cani si leva colle pulci. – Neb a gousk gant ar chas a dap c’hwen.
  • Due cani che un solo osso hanno, difficilmente in pace stanno.
  • L'abbaiare dei cani non arriva in cielo. - Harzh ar c'hi ne zegouezh ket en neñv.
  • La gente ricca alleva male i suoi cani, e la gente povera i suoi figlioli.
  • Tra cani non si mordono. - Ar chas n'en em zantont ket an eil egile.


Sikilianeg

Cani.

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .

Anv-kadarn

cani /ˈka.nɪ/ gourel

  1. Ki.