buan

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Adverb

Derez Furm
Derez-plaen buan
Derez-uheloc'h buanoc'h
Derez-uhelañ buanañ
Derez-estlammiñ buanat

buan /ˈbyːãn/

  1. Tizh warnañ pe warni.
  2. mont buan, dont buan, ober udb buan, re vuan, buan ha buan;
  3. bezañ buan da ober tra pe dra
    • Eur c'hrouadur a zo buan da ankounac'haat ar gentel a vez roet d'ezhan... Ar pevare Gourc'hemenn a Zoue, 1922, pajenn 1.
  4. ken buan
  5. ken buan all

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troioù-lavar

Krennlavaroù

  • An hini a ya buan a ya pell
    Met an hini a zalc'h da vont a ra gwell
    .
  • Argasit an natur hag e teuy buan en-dro.
  • Ur c'hazh buan n'eo ket mat da logota.

Troidigezhioù

Anv-kadarn

buan /Distagadur ?/ gourel (liester : buaned)

  1. Kaerell.

Notenn

Troidigezhioù


Anv-kadarn

buan

  1. skid.


Kembraeg

Etimologiezh

Anv-gwan

buan /./ (cynted, cynt, cyntaf)

gourel benel
unander buan buan
liester buain buain
  1. buan
  2. prim