briata

Brezhoneg

Etimologiezh

Deuet diwar briad hag an dibenn -a

Verb

briata /Distagadur ?/

1. kemer un dra bennak etre an divvrec'h
   • Briata geot, keuneud, ur sac'had, un hordenn...
   • A-hed ur sizhun e rankjomp 'ta briata druilhadoù plous brein-tuf ha charreat ur bern kaoc'h-kezeg ken uhel hag ar Menez-Bre. — (Jarl Priel, Amañ hag Ahont, Al Liamm, 1957, p. 15.)
2. kemer unan bennak etre an divvrec'h
   • Briata a ra e vreur, ..., — (Fañch an Uhel, Kontadennoù ar Bobl/3, Al Liamm, 1988, p. 15.)
   • An tad a vriatas e verc'h ..., Buhez Genovefa A Vraban, Glaoda'r Prad, p. 3
   • Briatit ac'hanon, me ho ped, ha stardomp adarre skoulmou ar garantez koz kenetrezomp ! — (Yann-Vari Perrot, An Aotrou Kerlaban Pez farsus e 3 Arvest, Brest, 1922, p. 11.)
   • Mall eo ganin briata ac’hanout war va c’halon. — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 17.)
3. en em vriata

Krennlavar

1. Marc'hata, D'un all da vriata.

Troidigezhioù

• galleg : embrasser ^(fr) , donner l'accolade ^(fr) (à qqu).

Anv-kadarn

briata briataoù

1. briatadenn

   ur briata, un tamm briata, ur pennad briata

   • Pebezh briata!
   • Ur briata kloz

Troidigezhioù

• galleg : embrassade ^(fr) , accolade ^(fr)