brezhoneger

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

(Anv-kadarn) Deveret eus brezhoneg-, pennrann ar verb brezhonegañ, gant al lostger -er.
(Furm verb) Savet diwar brezhoneg-, pennrann ar verb brezhonegañ, hag an dibenn-ger -er.

Anv-kadarn

Unander Liester
Gourel brezhoneger
/brezɔ̃ˈneːgɛr/
brezhonegerien
/brezɔ̃neˈgɛrjɛn/

pe brezhonegerion
/brezɔ̃neˈgɛrjɔ̃n/

Benel brezhonegerez
/brezɔ̃neˈgeːres/
brezhonegerezed
/brezɔ̃negeˈreːzet/

brezhoneger /bre.zɔ̃ˈneː.gɛr/ gourel (liester brezhonegerien, brezhonegerion)

  1. Den a gomz brezhoneg.
    • Stad a zo hizio en holl Vrezoned o welout eur Brezon hag eur brezoneger war an dro, [...] — (Arvor niv. 51, 1941, p. 1b.)

Deveradoù

Gerioù kar dre o ster

Troidigezhioù

Furm verb

Kemmadur Furm
hep brezhoneger
dre vlotaat vrezhoneger
amreizh vrezhoneger

brezhoneger /bre.zɔ̃ˈneː.gɛr/

  1. Furm dic'hour ar verb brezhonegañ en amzer-vremañ an doare-disklêriañ.