bazhoulenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Savet diwar un doare furm bihanaat eus ar ger bazh : *bazh-oul-, deuet eus *batt-ul-innā e keltieg[1].

Anv-kadarn

bazhoulenn /baˈzuːlɛn/ benel (liester : bazhoulennoù)

  1. Bazh vetal a-ispilh e diabarzh ar c'hleier hag a sko outo pa vezont brallet.
    • Evit dihunañ an holl er bourk hag e tro-war-dro, pemp soudard a savas en tour ha ganto pep a vorzhol houarn evit skeiñ war ar c’hleier, rak, evel a ouzoc’h, n’oa bazhoulenn ebet enno. — (Lan Inizan, Emgann Kergidu 1, Brest, 1877, eil emb. Al Liamm 1977, p. 171.)

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :