bae

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Anv-kadarn : Amprestet sur awalc'h digant an henc'halleg baie pe al latin izel baia diwar ur ger iberek marteze ; da geñveriañ gant ar ger kembraek bae.
Furm verb : eus pae gant ur c'hemmadur dre vlotaat (p > b)

Anv-kadarn

bae /ˈbɛː/ gourel (liester : baeoù)

  1. (Douaroniezh/Geografiezh) Ledennad vor a sank en douar, bihanoc'h eget ur pleg-mor ha brasoc'h eget un ouf.
    • Bae St-Brieg.

Gerioù enepster

Troidigezhioù

Furm verb

Kemmadur Furm
hep pae
dre vlotaat bae
dre c'hwezhañ fae
dre galetaat digemm
amreizh digemm

bae /ˈbɛː/

  1. Furm kemmet ar verb paeañ pe paeiñ e trede gour unan an amzer-vremañ, en doare-disklêriañ
[...], eñ hag a bae mil pemp kant lur bemdez da Jili evit spiañ e wreg ? — (Yann Gerven, Brestiz o vreskenn, Al Liamm, 1986, p. 9.)