bader
Brezhoneg
Etimologiezh
- Eus pader gant ur c'hemmadur dre vlotaat.
Furm verb
Kemmadur | Furm |
hep | pader |
dre vlotaat | bader |
amreizh | digemm |
bader /ˈbɑːdɛr/
Anv-kadarn
bader /Distagadur ?/ gourel (liester : baderioù)
- Ouzhpenn Gikas hag e wreg, Fevronía, emañ Sec'htaridis, rener Kastizerezh ar Baderioù, Lazaridis eus an Torfederezh Kellidel, ha ma daou isurzhied, Vlasópoulos ha Dermitzakis. — (Petros Markaris, Na Baeit ket!, troet gant Alan Botrel, An Alarc'h Embannadurioù, 2014, p. 15.)
Troidigezhioù
- galleg : stupéfiant (fr)