avalenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Kavet en henvrezhoneg (aballenn).(Daveoù a vank)
Meneget er C'hatholicon (1499): auallẽn.[1]
Savet diwar an anv-kadarn aval hag an dibenn-ger -enn.
Da geñveriañ gant ar gerioù afallen en kembraeg, avalenn en kerneveureg.

Anv-kadarn

avalenn /aˈvɑːlɛn/ benel (liester : avalenned)

  1. Gwezenn-frouezh (Pyrus malus) a vez bleuñv gwenn enni hag a daol avaloù.

Gerioù heñvelster

Troidigezhioù

Gwelet ivez

  • Ar pennad « avalenn » e-barzh Wikipedia Pennad war Wikipedia

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Jehan Lagadeuc, Auallẽn, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.