anneuenn

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

(1) steuñvenn hag (2) anneuenn

Etimologiezh

Unanderenn deveret dindan levezon ar ger steuñvenn eus ar strollder anneu, adstumm dre vetatezenn ar furm anwe, savet diwar an- ha gwe[1].
Da dostaat ouzh anwe e kembraeg.

Anv-kadarn

anneuenn /ãˈnøːɛn/ benel (liester : anneuennoù)

  1. (Gwiaderezh) Hollad an neud bet lakaet da dremen a-dreuz ar steuñvenn war-bouez ober gant ar vulzun a-benn ober ur wiadenn
    • <skouer.>

Eilstummoù

Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Douarnanez, Le Chasse-Marée, 2003, p. 301-302.