andon

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Deuet eus ar ger predenek *ande-dubno- « danved, ifernioù, ar bed all », ger-ha-ger « ar bed a-zindan », ger kevrennek savet diwar ande « dan, a-zindan » ha dubnos « (kon)don, deun ».[1] Gwelout don.
Da geñveriañ gant ar gerioù Annwfn « Bed All ar Gelted » e kembraeg, annown e kerneveureg hag antumnos « danved » e galianeg.

Anv-kadarn

andon /ˈɑ̃ndõn/ benel (liester : andonioù)

  1. Strilh dour a zeu er-maez eus an douar-kondon.
  2. (Dre astenn-ster) Lec'h ma teu an dour-se diouzh an douar, ma teraou un dourredenn (gwazh, stêr) da redek.
  3. (dre skeudenn-lavar) Orin.

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Gerioù kevrennek

Troidigezhioù

Sav-dour
Lec'h tarzhañ un dourredenn

Daveoù

Roll an daveoù :