anaout

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar ar ger krennvrezhonek aznauuout[1], aet pe da anavout pe anaout, hervez ar rannyezhoù; ar stumm anavezout zo ur stumm all, hiraet (gwelout talvout/talvezout, gouzout/gouvezout .
Da geñveriañ gant ar verboù adnabod en kembraeg, aswon en kerneveureg.

Verb

anaout /ˈãnɔwt/ (anavezet).

  1. Anaout un dra, un den.

Gerioù heñvelster

Deveradoù

Troidigezhioù

  1. Ar stumm aznaout a lenner e w:Reflexionou profitabl var ar finvezou diveza, er pajennoù 15, 108 ha 362 eus embannadur 1830.