abaf

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Meneget er C'hatholicon (1499): abaff.[1]
→ Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ)

Anv-gwan

Derez Furm
Derez-plaen abaf
Derez-uheloc'h abafoc'h
Derez-uhelañ abafañ
Derez-estlammiñ abafat

abaf /ˈɑː.baf/

  1. Dilavar.
  2. Souezhet.
  3. Aonik.


Gerioù heñvelster

Gerioù enepster

Deveradoù

Troidigezhioù

Daveoù

Roll an daveoù :

  1. Jehan Lagadeuc, Abaff, Le catholicon en troys langaiges scavoir est breton franczoys et latin, 1499, war lec'hienn ar Bibliothèque nationale de France.