Yannig

Ur pennad eus ar Wikeriadur, ar geriadur liesyezhek frank a wirioù.

Brezhoneg

Etimologiezh

Diwar Yann hag al lostger -ig.

Kentanv

Yannig /ˈjã.nːik/

  1. Furm vihanaat ur c'hentanv paotr.
    Kavet 'peus da saout 'ta, Yannig ?[1]

Gerioù kevrennek

Divinadelloù

  • -Yannig Berr, Kant toull 'barzh e revr.

- Ar sil

Rimadelloù

Troidigezhioù


Anv-kadarn

Yannig /ˈjã.nːik/ (liester : Yanniged)

  1. E Brest : lesanv ar Vretoned a oa deuet da Vrest da chom, brezhonegerien anezho, e-skoaz ar re a oa bet ganet e kêr.

Daveoù

Roll an daveoù :

  • [1] : Yannig an difouper neizhioù, kanaouenn savet gant Paotr Treoure, in Sonioù Feiz ha Breiz (w.d. 1930)